ตัวเลขอัตราขยายนี้ตัวเลขตัวแรกจะแทนขนาดภาพบนตัวรับภาพที่ถ่ายได้ ส่วนตัวเลขตัวหลังจะแทนขนาดภาพของวัตถุจริง เช่น 1:1 หมายถึง ถ่ายภาพได้มีขนาดเท่าของจริง, 2:1 หมายถึง ถ่ายภาพได้มีขนาดใหญ่กว่าของจริงสองเท่า และ 1:4 หมายถึง ถ่ายภาพได้มีขนาดเล็กกว่าของจริง 4 เท่า
อย่างไรก็ตามในยุคหลังผู้ผลิตเลนส์บางรายได้ผลิตเลนส์ที่มีอัตราขยายอยู่ที่ 1:2 ซึ่งเป็นอัตราขยายที่น้อยกว่า 1:1 ถึง 2 เท่า แต่ก็โฆษณาว่าถ่ายภาพมาโครได้ ซึ่งอันที่จริงแล้วอัตรากำลังขยายที่น้อยกว่า 1:1 นั้นควรจะเรียกว่าเป็นภาพโครสอัพ (Close Up) มากกว่า
สำหรับเลนส์ที่มีอัตราขยายมากกว่า 1:1 เช่น 1.5:1 , 2:1 , 3:1 และ 4:1 เราจะเรียกการถ่ายภาพเหล่นนั้นว่า ซูเปอร์มาโคร (Super Macro)
คำว่าซูเปอร์มาโคร ก็ทำให้ผู้ใช้ทั่วไปสับสนได้เพราะกล้องดิจิตอล (คอมแพ็ก) บางรุ่น มักจะเอาคำว่าซูปเปอร์มาโครไปใช้โฆษณา ซึ่งคำว่าซูเปอร์มาโครในกล้องคอมแพ็กนั้นจะหมายถึง ความสามารถในการถ่ายภาพในระยะใกล้ได้น้อยกว่า 5 เซนติเมตร ซึ่งไม่เกี่ยวกับอัตราขยายที่เรากำลังพูดถึงในการถ่านภาพมาโคร
ขนาดภาพในที่นี้คือ ขนาดเท่ากับฟิล์ม 35 มม. ซึ่งเทียบเท่าได้กับเซนเซอร์ในกล้อง DSLR แบบฟูลเฟลม (Full Frame) ได้แก่ Canon 5D Mark II , 1 Ds Mark III หรือ Nikon D700 , 3D , D3X ส่วนกล้องดิจิตอลคอมแพ็กและกล้อง DSLR ทั่วไปจะมีขนาดเซนเซอร์เล็กกว่า เมื่อนำไปถ่านภาพด้วยเลนส์มาโครจะได้ภาพที่ดูใหญ่ขึ้นเมื่อเทียบกับกล้องฟูลเฟรม เพราะเซนเซอร์ที่เล็กจะทำให้ได้ภาพแค่บางส่วนของภาพใหญ่ จึงดูเหมือนได้ภาพที่ดูใหญ่ขึ้น ที่จริงแล้วเป็นภาพที่มีกำลังขยายเท่าเดิม
เรามักจะขนานนามของภาพมาโครว่า “โลกใบเล็ก” นั่นคือ การถ่ายภาพด้วยการขยายสิ่งเล็กๆ ออกมาให้เป็นภาพถ่ายที่ดูชัดเจนน่าตื่นตาตื่นใจ สิ่งเล็กๆที่เรามองแทบไม่เห็นด้วยตาเปล่า เมื่อถ่ายทอดออกมาทำให้คนดูตื่นเต้นกับสิ่งที่เขาไม่เคยเห็น เช่น ตาแมลงวัน เวลาเราถ่ายมาโครขยายขึ้นมาจะเห็นว่าตาแมลงวันรูปร่างคล้ายตาราง เป็นเซลส์เหลี่ยมๆเล็กๆ อยู่เต็มไปหมด และยังมีภาพหยุดน้ำค้างภาพเกสรดอกไม้ ภาพแมลงต่างๆ ล้วนสวยงามและน่าชื่นชมเป็นอย่างยิ่ง
ยอดเยี่ยมมากครับ ขออนุญาตแชร์นะครับผม ^_^
ตอบลบ